خواسته یا ناخواسته در زندگی روزمرهمان با انواع و اقسام فناوریهای نانو سر و کار داریم؛ این فناوری به تازگی سر از بستهبندیهای غذایی و مواد خوراکی ما نیز درآورده است.
به گزارش خبرنگار فناوری خبرگزاری دانشجو، آیا میدانستید که روزانه از فناوری نانو استفاده میکنید؟ در همین گوشیهای هوشمند که در دست دارید، چندین نوع نانوفناوری به کار رفته است؛ ترانزیستورهای آن در مقیاس نانو ساخته شدهاند، نانوسیمهای آن صفحه نمایش را لمسی میکنند و لایه نانویی روی آن از ورود آب به گوشی جلوگیری میکند.
حتی گاهی لباسهایمان نیز از نانوکامپوزیتهایی ساخته میشوند که کثیفی و رنگ محیط خارج را به خود نگیرند. این فناوری در خودروها نیز رسوخ کرده و ضربهگیر و باتریهای آنها به لطف فناوری نانو قدرتمندتر از قبل شدهاند. اینها پیشرفتهایی هستند که تقریبا برای ما نامرئی باقی ماندهاند؛ به ویژه اگر بدانید که در غذاها یا ظرفهایی که غذا میخوریم نیز رد پای این فناوری دیده میشود.
به طور مثال، نمیتوانید فناوری نانویی که در ظروف به کار رفته و باعث حفظ و نگهداری غذا میشود را ببینید. اما باید بدانید که محققان با افزودن نانوموادی به پلاستیک، آنها را غیرقابل نفوذتر میکنند و همچنین حسگرهای نانوی بسیار سبکی طراحی کردهاند که آنها را در بستهبندی غذا تعبیه میکنند تا زمانی که غذا فاسد شد، هشدار بدهند.
امروزه بسیاری از دانشمندان و مهندسان روی ایمنسازی و نگهداری غذا با کمک فناوری نانو تحقیق و بررسی میکنند و سعی دارند با این فناوری میزان نگهداری و کیفیت غذا را بالا ببرند.
برای مثال، آنها به ظروف غذا نانوذرات نقره اضافه میکنند که کاملا خاصیت ضدمیکروبی دارد و باکتریها را از غذا دور نگه میدارد. البته دانشمندان و مهندسان همانطور که روی افزون نامواد به بستهبندی یا غذاهای ما فکر میکنند، سعی دارند از ریسک استفاده از این مواد نیز مطلع شوند و ما را از خطرات ناشی از آن دور نگه دارند.